Recensie: Making a Murderer

Recensie: Making a Murderer

Je zult maar 18 jaar onschuldig in de bak hebben gezeten… Daar begon de documentaire mee. Het zou een gewone documentaire worden. Tot twee jaar later diezelfde persoon verdacht wordt van een moord. De documentaire werd een documentaireserie. Geen omroep die het wilde hebben. Nu is het een populaire documentaire op Netflix en is er een petitie gestart om Obama te vragen gratie te verlenen. Ik heb het over Making a Murderer.

Waar gaat Making a Murderer over?

Making a Murderer gaat over een dan nog jonge man, met waarschijnlijk een lager dan gemiddeld IQ, die er van verdacht wordt een bekende en intelligente vrouw uit zijn dorp te hebben verkracht en haar gepoogd heeft te vermoorden. Hij heeft het niet gedaan, maar wordt toch veroordeeld. Na 18 jaar komt hij vrij. Een ander blijkt het gedaan te hebben en dat wordt onderbouwd met DNA-bewijs. Hij start een civiele actie om schadevergoeding te vorderen voor de 18 jaar dat hij onterecht heeft vastgezeten.

Zo’n twee jaar na zijn vrijlating wordt hij echter weer opgepakt. Het is dan twee weken nadat een aantal agenten de schadevergoedingszaak zijn gehoord. Een fotografe is vermist. Haar laatste afspraak voor het fotograferen van een auto, was bij de verdachte. De serie begint dan pas echt. Zonder de meest spannende details te verklappen, kan ik je vertellen dat de hele situatie rondom deze nieuwe verdenking (van moord) en de veroordelingen, absurde vormen aannemen.

Binge watchen

Heb je een uur of 11 over? De cliffhangers zijn erg goed in deze documentaire serie. Je wil steeds weten wat er verder nog gebeurt. Het zit erg goed in elkaar.
Mooi ook, dat er weinig commentaar van de makers is. Geen voice-over. Alleen tussendoor eens een scherm met wat tekst om de beelden die volgen in context te plaatsen.

making-a-murderer-attorneys

Gerechtelijke dwaling?

De documentaire vertelt het verhaal van de gerechtelijke dwaling uit de jaren ’80 en laat zien hoe ook deze zaak weer een gerechtelijke dwaling is. Het nadeel: ze laten niet écht alles zien. De officier van justitie die zich met beide zaken heeft bemoeid, wilde niet meerwerken aan de documentaire, omdat hij het niet vooraf mocht zien. We zien daarom maar één kant van het verhaal. Ook lijkt er bewijs te zijn weggelaten. DNA dat onder de motorkap van de auto van de fotografe gevonden wordt, komt niet in deze serie voor. Ook verklaringen van het neefje van Steven worden niet allemaal uitgezonden. Zo zou hij helemaal vanuit zichzelf verklaart hebben over het verplaatsen van een auto. Maar ja, over wat we niet zien, kunnen we ook niet oordelen.

Is de documentaire het kijken waard?

Een documentaire is altijd gekleurd. Het is altijd een interpretatie van de documentairemakers. Het is altijd een versie van de werkelijkheid. Of hij het nou gedaan heeft of niet, wat mij betreft maakt dat niet eens heel veel uit voor het advies of je het wel of niet moet kijken. Het is een erg goede en spannende documentaire. Het zit erg goed in elkaar en is zeker het kijken waard!

Kan dit ooit in Nederland gebeuren?

Er zijn wat onderdelen in het systeem die in Nederland gelukkig niet ingebakken zitten. Als je in hoger beroep gaat, krijg je in Nederland niet dezelfde officier van justitie, maar een Advocaat Generaal. Een nieuw persoon die naar het geheel moet kijken. Je krijgt dus ook altijd een tweede instantie waar de feiten nog eens beoordeeld mogen worden. Dat scheelt.
Maar ja, oogkleppen kunnen we ook in Nederland niet voorkomen. De strafmaat voor een bepaald delict wil ook nog wel eens verschillen. In grote steden schrikken rechters en officieren nu eenmaal minder van een drugsdeal, bedreiging of mishandeling, terwijl je er in de provincie soms een hogere straf voor krijgt.

Lees ook op andere sites over Making a Murderer IMBD / BuzzFeed / Time